Dahlia’s bijzondere sportieve missie
Dahlia (24 jaar) komt uit Nijkerk en is graag actief bezig. Haar grootste passie zijn haar paarden. Toch stond ze laatst op een heel andere plek: aan de startlijn van de Halve Marathon van Amsterdam. Ze had t één duidelijk doel: rennen voor haar oma, die een jaar geleden overleed aan kanker. Daarmee haalde ze geld op voor het Wereld Kanker Onderzoek Fonds.
Een uitdaging met een doel
Hoewel Dahlia sportief is, vond ze het trainen voor de halve marathon zacht gezegd verschrikkelijk. “Ik had nooit gedacht dat ik dit zou doen,” vertelt ze lachend. “Maar omdat het voor een goed doel was, wilde ik doorzetten.” Ze wilde al langere tijd een actie starten die ze kon koppelen aan een sportief evenement, en zo kwam ze uit bij de Marathon van Amsterdam.
Het trainen kostte tijd en doorzettingsvermogen, maar het duidelijke doel gaf haar steeds weer motivatie. En na het evenement? Toen was ze helemaal verkocht. “Ik ben zelfs begonnen met trainen voor de hele marathon van volgend jaar!”, zegt ze trots.
Voor oma
Achter haar sportieve prestatie zit een persoonlijk verhaal. “Mijn grootste motivatie om dit te doen was mijn oma,” vertelt Dahlia. “Zij overleed een jaar geleden aan de gevolgen van kanker.”
Ze vertelt met liefde over haar oma, die ze omschrijft als een ongelofelijk warm mens. “Ze was altijd vrolijk, altijd gezellig en ze dacht aan iedereen. Wat haar echt uniek maakte, waren haar kleine notitiebriefjes. Voor elk kleinkind schreef ze lieve berichtjes. Die briefjes waren zó typisch oma.”
Het ziekteproces van haar oma duurde jaren. De kanker kwam meerdere keren terug en ondanks behandelingen, operaties en zelfs deelname aan een onderzoek naar chemopillen met minder bijwerkingen, ging haar gezondheid uiteindelijk erg achteruit.
Op 21 oktober 2024 overleed ze en liet ze een groot gemis achter.
De dag van de halve marathon
De wedstrijddag zelf liep in het begin niet helemaal zoals gepland. “Het was ontzettend chaotisch,” zegt Dahlia. “Ik had me vergist in de rij voor het ophalen van de startnummers. De rij was zó lang dat ik even dacht dat ik niet eens op tijd zou kunnen starten.”
Haar moeder en opa waren speciaal naar Amsterdam gekomen om haar aan te moedigen. “Ze stonden op een afgesproken plek langs de route. Ze kwamen helemaal naar Amsterdam om drie seconden naar mij te zwaaien, en daarna weer terug te rijden. Dat vond ik zó lief.”
De race zelf ging boven verwachting goed. Ze begon in een tempo dat voor haar prettig voelde en keek hoe het zou gaan. “Ik heb geen enkele pauze hoeven nemen. Ik kon de hele tijd lekker doorrennen.”
In het begin waren de gedachten aan haar oma zwaar. “Ze had het fantastisch gevonden om dit mee te maken. Maar ik wist ook dat als ik te veel aan haar bleef denken, de race heel emotioneel zou worden. Dus probeerde ik me te focussen op het rennen.”
Toch kwamen de emoties bij de finish terug. “Opa stond daar met tranen in zijn ogen. Dat was een heel bijzonder moment!”
Waarom het Wereld Kanker Onderzoek Fonds?
De keuze voor het Wereld Kanker Onderzoek Fonds maakte Dahlia heel bewust. “Ik wilde geld ophalen voor kankeronderzoek, om op mijn manier bij te dragen aan een toekomst waarin genezing hopelijk mogelijk is. En ik wilde graag kiezen voor een organisatie waar je misschien niet meteen aan denkt, maar die ontzettend belangrijk werk doet.”
Ze deelde haar actie met familie en op social media. De reacties waren overweldigend. “Zoveel onbekende mensen hebben gedoneerd. Dat had ik nooit verwacht. Iedereen was trots dat ik dit deed.”
Een boodschap voor iedereen
Dahlia moedigt anderen aan om ook een actie op te zetten. “Iedereen verdient het om beter te worden en daarvoor is geld nodig. Hoe mooi is het als je op jouw manier kunt bijdragen aan onderzoek?”
Tot slot wil ze nog iets belangrijks meegeven:
“Koester je familie. Neem de tijd met elkaar nooit voor lief.”
